Aleksandretta Chińska - Psittacula Derbiana - Wersja do druku +- Forum - Papugi24.pl (https://papugi24.pl/forum) +-- Dział: Papugi Z Naszej Hodowli (https://papugi24.pl/forum/forumdisplay.php?fid=4) +--- Dział: Aleksandretty Chińskie (https://papugi24.pl/forum/forumdisplay.php?fid=6) +--- Wątek: Aleksandretta Chińska - Psittacula Derbiana (/showthread.php?tid=4)

Aleksandretta Chińska - Psittacula Derbiana - Papugi24 - 12-02-2019 Aleksandretta chińska – Psittacula Derbiana - razem z ogonem osiąga wielkość około 50 cm, rozpiętość skrzydeł: 40 – 45 cm. Wielkościowo zbliżona do Aleksandretty większej, jednak ma krótszy ogon. W naturalnym środowisku żyje na wysokościach od 1250 do 4000m. npm. Pochodzenie to Północno-wschodni Assam, Południowo-wschodni Tybet i południowo-zachodnie Chiny. Ubarwienie jej i dostojność sprawia że jest jedną z najładniejszych aleksandrett. Głowa, oraz brzuch są koloru szaro - niebiesko-fioletowego, nad nosówką od jednego oka do drugiego wąski pasek piór koloru czarnego. Czarne ubarwienie znajduje się również pod dziobem ciągnąc się poprzez policzki aż do pokryw usznych. Wyglądem bardzo przypomina brodę. Tylna część głowy jest koloru zielonego, jak również grzbiet, skrzydła i częściowo ogon. Na skrzydłach jednak zielony delikatnie jaśniejszy niż na grzbiecie. Najdłuższe pióra ogonowe są niebieskie, pozostałe - ciemnozielone. Dymorfizm płciowy jest widoczny. Dziób samicy jest koloru czarnego, natomiast samca - czerwony. Mimo że ptaki nie są bardzo duże, to jednak z drewnianymi elementami radzą sobie bez problemu. Dlatego też w pomieszczeniach z tym gatunkiem papug powinno być dużo gałązek, dzięki którym ptaki będą miały zajęcie co również wpływa na kształtowanie się dzioba. Konstrukcja woliery musi być solidna i wykonana z metalu, siatka z drutu o grubości 1,5mm, minimalna wielkość woliery to 4,5 x 1,5 x 2m. Aleksandretty chińskie są odporne na mrozy. Nadają się do trzymania w wolierach w okresie zimy. Papugi te nie należą do cichych, szczególnie nad ranem oraz wieczorem zaczynają swój śpiew. Według mnie są najgłośniejszymi wśród aleksandrett które poznałem do tej pory. Głos ich jest gruby i donośny. Lęgi nie różnią się właściwie bardzo od aleksandretty większej. Zaczynają się mniej więcej w kwietniu, ilość jajek to od 2 do 4 szt. a czas wysiadywania około 23 dni. Ptaki te w odpowiednich warunkach chętnie przystępują do lęgów. Młode zaczynają wychodzić z budki po około 8-9 tygodniach.. Dojrzałość płciową osiągają po 2 latach. Budka lęgowa powinna być dosyć wysoka bo około 60cm, najlepiej z pnia drzewa; ptaki żyjące w naturze gnieżdżą się właśnie w pniach drzew. Otwór wejściowy 6 – 8 cm (jeśli będzie za mały samica sama go sobie powiększy). Podłoże dna około 30 cm średnicy. Pożywienie nie odbiega od jadłospisu innych aleksandrett. Głównie są to owoce , kiełki, nasiona, warzywa a uzupełnieniem gałązki drzew i krzewów wymienionych jako jadalne dla papug. Podsumowując chciałbym nadmienić iż są to bardzo ładne ptaki i stanowią świetną ozdobę wolier. Poruszają się z "klasą" nie są jednak tak dobrymi lotnikami jak aleksandretty obrożne, ale ich wdzięk i kolory potrafią przyciągnąć uwagę każdego.